ÖYLESİNEYİM

Benim senle istediğim kitaplardaki bir aşktı. Yüz yıllık bin yıllık.

Hani o olmazsa benim için başkası haram olur dedirten. Bir Leyla ve Mecnun, Köroğlu ile Telli Nigar gibi. Unutulmaz filmler gibi...Böyle öteden baktığımda yarası yarama denk geleninden. İçi dışı bir olanından. Ondan gayrisine gözü gitmeyeninden. 

Kıyamayanından,

Üzemeyeninden

Gidemeyeninden

Kıramayanından

Ölemeyeninden belkide O olmadan.

...

Sonra anlıyorsun. Bu senin kitaplarda okurken düşünde kurduğun hayalden öte değil. Bu dediklerin sadece senin hissettiğin. Onun değil!

Sonra 

Vazgeçiyorsun. 

Ben seni Sen/sizde severim diyorsun.
Senin için senden vazgeçerim de..
Senin istediğin buysa
Tense, zevkse al buyur işte
Ben değil ama biri ikisi üçü ... hepsi senin olsun
En azından birimiz mutlu olsun.
Senliyken de Sensiz değil miydim zaten?


...

SENDROMOLOJİ

Hani modern çağın insanlarının öyle afilli hastalıkları var ya. Depresyon , panik atak, tükenmişlik sendromu falan filan. Bunlar bizim veballerimiz. Dünya yüzünde onca açlık ,onca savaş onca zulüm onca haksızlığı seyredişimizin bize yüklediği izler. Vurdum duymazlıklarımızın tepkisizliklerimizin cezası.
 Off ruhum sıkıldı.
Ay depresyonda mıyım ne?
Kalp krizi geçiriyorum galiba
Mutsuzum , tadım yok.
Bundan da sıkıldım.
Şuralardan gitsek
.....
Hep şımarıklık.
Gencecik ölen şehitlerimizin, kazaya kurban giden insanımızın, güvenliği olmayan çalışanlarımızın, kazazedelerimizin yaşadığı her dram bize bedel ödetiyor aslında. İçinde olmadık sıkıntılar üretip şükretmiyorsun. Bak O genç yaşta öldü. Hayalleri umutları yarım kaldı. Peki ya sen bak bugün yine uyandın. Sağsın sağlıklısın.
Bu ülke için bu dünya için bırak kendin için ne yaptın? Yapıyorsun? Şikayet

Oturduğumuz yerde asıp kesiyoruz sadece. 10 dolar maaşlı Kübalı doktor hiv aşısı üretiyor. Ama sen sadece şikayet ediyorsun. Evladını bu vatan için veren bir annenin acısından daha büyük değil senin aşk acın. Ya da hayatın içinde yaşadığın trafik çilenden. Benciliz. Yaşıyoruz ve bunun hakkını vermiyoruz. Ben dahil.

karlar altında kaldı yüreğim
çiğnedin de gidiverdin
sonra kar yağdı yine
örtülüyor izlerin,..

ÇABA'M

Hey sen gözleri şu an bu satırlarda sürüklenen

Sen hiç kendini anlatmaktan yoruldun mu?
Anlaşılmamaktan?
Zorladıkça azmini yeniledikçe azarlanmaktan kahroldun mu?
Hele de O dediğin
Hele de O'nun yerine kimseyi koyamadığın yar'in seni hakir görmesinden bitap düştün mü?
Sen hiç kendine bile eyvallahı olmayan bir gözü karayı sevdin mi?
Senden nefret ediyorum deyip seni ölesiye seven biriyle savaştın mı?

Eğer EVET diyorsan devam et okumaya

...
Bıkma usanma!
Kendini anlatmaya,.
Ona rağmen O'nu sevmeye,
O'nunla inatlaşmak pahasına ona sarılmaya..
Devam et
Elbet anlayacaktır günü gelip
Belki ömür bitecek mezarın başına gelipte anladım diyecek
Nasip
Ama karınca misali yar'e varamasanda yar yolunda ölmeyi göze almaktır sevda...

Ben bilen değilim öğrenenim
Ve hala öğreniyorum
Benim işim pes etmemek, gayret göstermek
Çünkü bu yaptığımda, hissettiğimde ilahi bir şey var
İnanıyorum!
Belki de sen gülüyorsun hıh çekerek
Niye uğraşayım diyorsun şu yalan dünyada, senin kadar çaresiz değilim diyorsun belkide...
Belki de benim kadar gücün yoktur. Ya da istidadın

Hissettiğim bir şey var
Beni motive eden
Nefes nefese kalsam da ha gayret diyen bir şey
İnanç!
Ben 'BİZ'' e inanıyorum.
Kendi adıma
Herkesin gözü önünde, herkesin hayretle imrendiği şeyi ben yaşıyorum
Ve kendi payıma düşeni yapıyorum.
Çünkü HERKES KENDİNDEN MES'UL BU SEVDA' da...

Ben yazarım da sen anlar mısın sevgili?

Bazen diyorum ki

Yaza yaza

Sövmek lazım...!

AN


Aşk bize yeter

Peki , ya ben sana ?

Bu hayat yetmeyecek anlaşıldı bu sevdayı yaşamaya. Senin gönlün yok.Ben zamanım az.

Ne gel , ne geleyim

Buluşalım.

Nerede bilmiyorum.

Sadece bekliyorum.

Son nefesime kadar....

AKIŞ...

Kelimeler diyorum. Bazen tekerlemeler gibi ardarda döşenir. Gideceği yeri ve yönü öyle iyi bilir ki sen düşünmeden telaffuz edersin. Bazen de parmaklarından dökülür.
Öylesine düşünmeden...

İşte tam da seni düşündüğümde kelimeler parmaklarımdan akıveriyor. Akışına bırakıyorum bende..Heybemde biriken kelimeler ne çokmuş diyorum bazen. Bazen de ne kadar yetersiz

Oysa insan bilmiyor içinde neler biriktirmiş ve onlar aslında nasılda kendiliğinden oluşmuş toprak altındaki madenler gibi...
Ah sen!
Belki de sen değil bu hissettiklerim. Damıtılmış, yaşanmış belkide yaşanmamışların birikintisi..Okumuştum bir yerde.Yada duydum.Hatırlamıyorum...
Aşkı yaşamayı bilmeyen yazarmış diye.Belkide yaşamak nasip olmayan yazıyordur. Veyahut aşkını tek başına yaşamak zorunda kalan yazıyordur..Bilemedim...
İnsan ruh ve düşünceden ibaret.Ve ben düşündüğümde her şey boşlukta askıda..Yeri belli ama asılı kalmış sanki...Bende öyle hayatın askısında unutulmuş gibiyim..Şu da var buradan olan biteni izlemek biraz da keyifli....Kafamın içindeki sesleri seviyorum. Hayatla arama mesafe koysa da öyle. Ve hep aklımdan geçen öldüğümüzde düşünme yeteneğimizi kaybedeceğimiz. Buna üzülürüm işte.
Konu yine dağıldı.Yine kelimeler senle başlayıp benle bitti.Bu nasıl oluyor anlaşılmaz.

Peki şimdi sen söyle.Sen niye benli bitmedin de benle bittin?

YİNE YIL/YENİ YIL


Kimimiz umutlu
Kimimiz mutlu
Kimimiz huzurla
Kimimiz ihtiyatla
Kimimiz aşkla
Kimimiz şevkle
Kimimiz korkuyla
Kimimiz sorgusuz sualsiz
Kimimiz düşünceli
Kimimiz hesapla kitapla
Kimimiz hesapsızca
Kimimiz orada
Kimimiz burada
Velhasıl hepimiz birlikte başladık bu yıla
Ve bir günü eskittik bıle...Nerede nasıl neler yaşayacağız? Nerede tık nefes,nerede nefes nefese kalacağız bilmeden tuttuk bir yol.Amaçlar yada amaçsızlıklar yol almaktan geri bırakmayacak bizi.Bazen yeni bir yol açacağız.Bazen ayak izlerini takip edeceğiz.Bir yere varır mıyız? Yolda mı kalırız? Hiç bilmiyorum. Hepimiz için güzel bir yıl olsun.İyi olanlar kazansın :)

Mutlu olmak için fazla geç kaldım

Mutsuz olmak içinse erken

Güvenmek lazım

Güvenmemek lazım

Sevmek lazım

Ya da sevmemek

Elimde mi?

Kendimden gitmem lazım
Kendime gelmek
Kendimi bulmak
Yada kendimi aramak
Ama durmamak lazım
Kalmamak lazım
Kendimde
Sende
Bende
......
.....
Hadi gidelim?

YAZMAK LAZIM

Yazmak lazım
Yaza yaza silmek lazım belkide
Peki ya yaza yaza çoğalırsan ne olacak?
Korkuyorum...
Korkuyorum ama isteğim de var yazmaya...Silin git düşlerimden düşüncelerimden!
Silin git....
Bazen anlatmak istersin .
Ama sen anlatsan da olduğu gibi anlayan bulamazsın,
Dinleyen...
Sonra bir aynanın karşısına geçer ve gözlerin dolarak konuşursun kendinle...

Bir masal yazarsın.İki kişilik gibi görünen ama aslında tek kişilik olan
Uzunca bir süre zannedersin
Sonra vazgeçersin
Hep üç nokta koyarken tek noktayı bırakırsın oraya
Garip ve çaresiz

Yazmak lazım...
Belkide silmek.