SENDROMOLOJİ

Hani modern çağın insanlarının öyle afilli hastalıkları var ya. Depresyon , panik atak, tükenmişlik sendromu falan filan. Bunlar bizim veballerimiz. Dünya yüzünde onca açlık ,onca savaş onca zulüm onca haksızlığı seyredişimizin bize yüklediği izler. Vurdum duymazlıklarımızın tepkisizliklerimizin cezası.
 Off ruhum sıkıldı.
Ay depresyonda mıyım ne?
Kalp krizi geçiriyorum galiba
Mutsuzum , tadım yok.
Bundan da sıkıldım.
Şuralardan gitsek
.....
Hep şımarıklık.
Gencecik ölen şehitlerimizin, kazaya kurban giden insanımızın, güvenliği olmayan çalışanlarımızın, kazazedelerimizin yaşadığı her dram bize bedel ödetiyor aslında. İçinde olmadık sıkıntılar üretip şükretmiyorsun. Bak O genç yaşta öldü. Hayalleri umutları yarım kaldı. Peki ya sen bak bugün yine uyandın. Sağsın sağlıklısın.
Bu ülke için bu dünya için bırak kendin için ne yaptın? Yapıyorsun? Şikayet

Oturduğumuz yerde asıp kesiyoruz sadece. 10 dolar maaşlı Kübalı doktor hiv aşısı üretiyor. Ama sen sadece şikayet ediyorsun. Evladını bu vatan için veren bir annenin acısından daha büyük değil senin aşk acın. Ya da hayatın içinde yaşadığın trafik çilenden. Benciliz. Yaşıyoruz ve bunun hakkını vermiyoruz. Ben dahil.