Yazmak
seni epeydir unutmuştum,kafamın içinde konuşmaktan belkide bu durum
aylar ,yıllar geçiyor geçmesine de içimde  her şey şimdiki zaman
aynalara baktığımda yaşlanıyorum da içimde hep aynı ben
geçmiyor bazı şeyler
belkide geçmesine izin vermiyorum
sebebi ne olursa olsun böyle hissettiren tek sebep O
güvenimi ve inancımı yakıp yıkması
çok şey öğrendim hayat sayende
sayesinde insanların
ama çokta kaybettim
kazandıklarımda oldu
ama çoğunlukla benden gitti
ömür gitti
zaman bitti
biliyorum elbet bir hesap günü var
sabrediyorum
kırgınlıklarımla baş etmeye gayret ediyorum
beni anlamayan insanların benim hakkımda yorum getirmelerine de katlanıyorum
benim içimi bilmeden bana önerilerine nezaketen hayır dediğimde beni ukala bulmalarına sükut geçiyorum.
çünkü bilmiyorlar
çünkü bilmesinler,
çünkü anlamazlar
anladığını zannettiklerimiz menfaatleri bitene kadar anlarmış gibi yapmadı mı zaten?
anlamasınlar
yalnızlığımla çok kalabalığım zaten...

Bizi yalnızlığa ve mutsuzluğa mahkum edenler; Sahi mutlu musunuz şimdi?