SOrMA

14.05.2014
17 ağustostan sonra yaşadığımız en büyük facia buydu. Hepimizin yürekleri yandı.Hepimizin gözyaşları sel oldu.Ve hepimiz suçluyuz.

Kaderci miyiz kederci mi bilmiyorum.Bildiğim tek şey ihmalkar olduğumuz. Bir şey olmadan önce önlem almak bir yana biz olup bittikten sonra kuru gürültü etmekten başka birşey yapmayan bir kitle haline geldik.
Herkes diğerini suçlu ilan ediyor.Sorumluluk kısmından değil ha ideolojik kısmından hep. Seçim dönemi başlayan bu birbirini ötekileştirme, suçlu ilan etme süreci aynen bu olayda da devam etti.
Devlet Somada idi evet. Ama devletin kurumları Soma orada dururken niye görevinin başında değildi? Bu soruyu her dillendiren suçlu ilan edildi.Oysa insanlar bunca canın gitmesine insani bir tepki verdi çoğunlukla. Birileri savunmaya birileri saldırıya geçti.Ve ufacık bir sarsıntıyla (deprem) herkes can derdine düşüverdi. Can tatlıydı değil mi? Hepimizde bir bana bir şey olmaz, benim başıma gelmez zihniyeti var. Sonra da suçlu arama psikolojisi.
Yazık oldu giden canlara..Bir ömür babasız kalan çocuklara, hamile kalan eşlere, evlat acısı yaşayan ana-babalara...
Çıkarılacak çok dersler var, sorulacak hesaplar...