ÖZELEŞTİRİ...

Selamlar

Bugünlerde sadece kadınları gözlemliyorum.Davranışlarını,ahlaklarını,değer yargılarını,duygularını vs vs.Ve kafamda beliren şey; kadınlar dejenere olduğunda toplumun tüm yapısınında bozulmaya yüz tuttuğu yönünde. Kadınlar üzerinde toplum olarak kurduğumuz baskı onları kendi kısıtlı alemlerinde gizli kapaklı yaşamaya itti sanırım. Duygularını,düşüncelerini,arzularını kendi iç dünyalarında ve kendi sınırları içinde kimselere sezdirmeden en uçlara kadar yaşama gayretine girdiler.Evliler,bekarlar,ergenler...Herkeste durum bu çerçevede.Bazısı aldığı kültür çerçevesinde ne yaşarsam yaşarım aleni olarak kimseden korkum yok diyor.(Ki bunlar ekonomik anlamda güçlü olanlar) Bazıları da yaparım yapacağımı  imkanlar dahilinde kimsenin ruhu duymadan düşüncesinde. Ama benim önemsediğim kısmı yetişkinlerden ziyade yeni yetişen çocuklar. Büyükler fark etmese de çocuklar ebeveynlerini çokta güzel gözlemliyor.Çocuktur anlamaz düşüncesi tamamen gerçek dışı.Onlar o masum halleriyle anlamaya çalışır.Örnek alır hatta. Modernleşme adına değer yargılarını yitiren kadınlarımız.Güç kariyer, para ve dünyalık zevk uğruna yitirdikleri özleri. İçlerinde pişmanlıkları olsa da zaman zaman yine de aynı devam eden kadınlar.Bir yanda ezilen ,şiddet gören kadınlar,diğer yanda kendini kurnaz gören,namus kavramını sadece şeklen sahip kadınlar. Aslında her şeyi bu hale getiren erkekler.Evlendiği kadınlara ilgiyi sevgiyi çok görüp gözü hep komşunun tavuğunda olanlar. Annelerimiz,babaannelerimiz,ninelerimiz...Onlar bambaşkaydı. Ne moda bilirdiler ne makyaj..Okuma yazmaları bile yoktu bazılarının.Ama hanımefendiydiler, bilgili,şefkatli,anaç,usta birer aşçı,hemşire,terzi... Ve bunca hengamenin arasında beş vakitlerini aksatmayan nur yüzlüler. Şimdilerdeyse alışverişkolik, hazır gıda ile yemek yapan,altın-pırlanta meraklısı,yuva kurmaktan ziyade ev ve mobilya derdinde olan insanlara dönüştüler.Aşkla kurdukları evlilikleri kişisel kaprisleriyle sonlandırıp el kadar çocukları dahi gözüne gözükmeyen kişilere dönüştüler.Yanlış anlamayın ben kendimi ayırt etmiyorum,sadece üçüncü gözle yaptığım eleştiri değil,kendimde gördüğüm eksikleri de katarak yaptığım bir özeleştiri bu. Biraz düşünmeye sevk edilmek.Ne bileyim.Bazı şeyleri kaybettikten sonra bulmak zor.O yüzden hala bu değerlere sahip büyüklerimiz varken fark edebilmeliyiz.Değiştirebilmeliyiz bazı şeyleri...Rabbim gören gözler,duyan kalpler versin hepimize.Hoş'kalın...